برآورد تابع تقاضای واردات شکر ایران (رهیافت ARDL)

هدف از مطالعه حاضر برآورد تقاضای واردات شکر ایران با در نظر گرفتن دو کشور برزیل و امارات متحده عربی به عنوان عمده ترین صادرکننده های شکر به ایران است. لازم به ذکر است کشور امارات به عنوان صادرکننده مجدد عمل می کند و این کشور تولیدکننده محصول شکر نیست. از این رو از داده های سری زمانی سال های 1395-1371 و روش همگرایی خودتوضیحی با وقفه های گسترده (ARDL) استفاده شده است. نتایج برآورد بلندمدت نشان داد که یک درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی، میزان تقاضای واردات شکر را به میزان 4/73 درصد افزایش می دهد و یک درصد افزایش در قیمت نسبی و نرخ ارز، میزان تقاضای واردات شکر را به میزان 28 درصد کاهش می دهد. همچنین اگر میزان صادرات کشور برزیل یک واحد افزایش یابد میزان تقاضای واردات شکر ایران از کشور برزیل نسبت به امارات به میزان 0/8 واحد افزایش می یابد. ضریب تصحیح خطا (ECM) نیز در تابع تقاضای واردات شکر نشان می دهد که میزان 0/68 درصد انحراف واردات شکر از مسیر بلندمدتش توسط متغیرهای الگو در دوره ی بعد تصحیح می شود. در نهایت باید به متغیر نرخ ارز به عنوان یکی از مهمترین عوامل اثرگذار در تجارت خارجی به ویژه شکر مورد توجه سیاست گذاران قرار گیرد.