فراوانی فنوتیپ ها و ژن های مقاومتی اسینتوباکتر بومانی و تیپ بندی ملکولی به روش PFGE در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های زنجان

اسینتوباکتر بومانی با قابلیت کسب مقاومت با مکانیسم های جدید تبدیل به مشکل جهانی در عفونت های بیمارستانی شده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی سویه های مقاوم و ژن های مقاومتی و نیز تیپ بندی مولکولی سویه های بیمارستانی در زنجان بود.

250 نمونه کلینیکی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های زنجان، کشت داده شده و ایزوله ها به روش بیوشیمیایی و ردیابی ژن blaOXA-51، تعیین هویت شدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها تعیین شد. حضور اینتگرون های 1، 2، 3 و همچنین ژن های اگزاسیلینازی با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) بررسی گردید. تیپ بندی به روش پالس فیلد ژل الکتروفورز (PFGE) انجام شد. ارتباط بین ژن های مقاومتی و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و کلاسترها تعیین گردید.

از مجموع 250 نمونه، 68 ایزوله به عنوان اسینتوباکتر تشخیص داده شده که از این میان 48 ایزوله به عنوان اسینتوباکتر بومانی شناسایی شدند. 94 درصد نمونه ها به عنوان سویه های MDR و 46 درصد به عنوان سویه های XDR و 12 درصد آن ها PDR تشخیص داده شدند. بیشترین میزان مقاومت 48 ایزوله اسینتوباکتر بومانی به سفتازیدیم، سفوتاکسیم و کوتریموکسازول و بیشترین میزان حساسیت به کلسیتین (60 درصد) اختصاص داشت. فراوانی ژن های مقاومتی اینتگرون 1، 2، 3 به ترتیب 60، 28 و 0 درصد بودند. فراوانی ژن های مقاومت به کارباپنم ها برای ژن های blaOXA-23، blaOXA-24، blaOXA-51 و blaOXA-58 به ترتیب: 74، 24، 100 و 4 درصد بود. نمونه های فوق به 26 پالسوتایپ گروه بندی شدند.

در منطقه مورد مطالعه مقاومت به کلسیتین سیر صعودی داشته و وجود تنوع ژنتیکی بالا بیانگر تنوع در سویه های اسینتوباکتر بومانی است.