تحلیل سبک شناسی داستان رستم و سهراب «بر پایه سویه های پنجگانه سبک شناسی»

درهم بافتگی هنری سویه های سبکی در متنهایی که سبک متعالی دارند، ویژگی بنیادین به شمار میآید. در شاهنامه فردوسی که در نوع ادبی حماسی، شاهکاری جهانی است همه سویه های سبک‌ساز دست به دست هم داده تا توانسته‌ سبک حماسی را بنمایانند. آن چه در پایه‌های این سبک حماسی حضور دارد، اندیشه اسطوره ای-حماسی با رویکردی ایرانی است. این اندیشه اسطوره ای-حماسی، زمان و مکان اعصار ابتدایی زندگی، تا دوره‌های تمدن بشری را نشان میدهد. در این مقاله تلاش شده است، در سویه های گوناگون سبک‌شناسی، یعنی در سویه های اسطوره ای، حماسی، تاویل پذیری، زبانی و تصویری، زیرساختهای مفهومی داستان رستم و سهراب آشکار شود. باری، سویه‌های سبکی داستان رستم و سهراب، نمایشی از اسطوره حماسی شده آفرینش به دست میدهند که در پیکر رستم و تهمینه و سهراب به ستیزی دست مییازند تا مهرورزی و باروری تقدیس شده را یادآوری کنند.