تحلیل حساسیت تقاضای انرژی نسبت به تغییرات تکنولوژی بخش های اقتصادی ایران: کاربردی از روش شرمن- موریسن در الگوی داده-ستانده

هدف از مطالعه حاضر، سنجش آثار تغییر تکنولوژی بر شدت تقاضای انرژی در سطح بخش های اقتصادی ایران مبتنی بر رویکرد شناسایی ضرایب مهم داده-ستانده می‏باشد. در این پژوهش که از رویکرد تقاضامحور لیونتیف با استفاده از روش محاسبه کشش شرمن- موریسن در قالب الگوی داده- ستانده بهره گرفته شده است. نتایج به‏دست آمده بر مبنای پایه های آماری جدول داده- ستانده سال 1390 مرکز آمار ایران در قالب 24 بخش اقتصادی، نشان می دهد که بخش های انرژی ثانویه که خود تولیدکننده انرژی هستند، حمل و نقل، عمده فروشی و خرده فروشی، ساخت محصولات فلزات اساسی و فلزی فابریکی و محصولات کانی غیرفلزی، با توجه به الگوی تقاضا محور لیونتیف به‏ترتیب دارای بیشترین متوسط کشش نرمال شده تکنولوژیکی تقاضای انرژی به صورت مستقیم و غیرمستقیم هستند. با توجه به حساسیت بسیار بالای این بخش های اقتصادی نسبت به تغییرات تکنولوژی در جهت تقاضای انرژی به‏منظور بهبود مدیریت تقاضای انرژی، جایگزینی تکنولوژی در بخش های یادشده در بلندمدت، می تواند منجر به کاهش شدید تقاضای انرژی در سطح بخش های یادشده شود.