اثربخشی الگوی تاب آوری خانواده مبتنی بر آموزه های قرآنی در رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین

هدف پژوهش تعیین اثربخشی الگوی تاب آوری خانواده مبتنی بر آموزه های قرآنی در رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین بود.

روش ها:

روش پژوهش شبه آزمایشی با گروه گواه، پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری 2 ماهه و جامعه آماری 100 زوج مراجعه کننده به مرکز مشاوره نگاه نو در تهران بود. 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در گروه های 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های صمیمیت زوجین بروک و همکاران (1995) و رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه اولسون و همکاران (1989) و برنامه الگوی تاب آوری خانواده مبتنی بر آموزه های قرآنی چمی (1399) بودند. مداخلات در 10 جلسه هفتگی90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.

یافته ها:

نتایج نشان داد که الگوی تاب آوری خانواده مبتنی بر آموزه های قرآنی بر رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین و خرده مقیاس های آنها تاثیر داشته (001/0P<) و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود.

نتیجه گیری:

از آن جایی که برنامه تاب آوری خانوادگی مبتنی بر آموزه های قرآنی احتمالا منجر به افزایش توانایی زوجین در تجربه جنبه های مثبت و خوشایند زندگی زناشویی و ابراز آنها در روابط زناشویی می شود بر رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین از تاثیر می گذارد. بنابراین می توان از این روش مشاوره ای که کم هزینه و کارآمد است، برای بهبود روابط زناشویی استفاده کرد.