ارزیابی آلودگی به استرپتوکوکوس اکویی در اسب های کار به ظاهر سالم منطقه شهرستان ارومیه به روش الایزای غیرمستقیم

گورم یکی از مهم ترین بیماری های عفونی اسب سانان می باشد که توسط استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی ایجاد می شود. بیماری با تب، بی اشتهایی، بی حالی، ترشحات چرکی بینی و درگیری عقده های لنفی به ویژه در ناحیه سر و گردن مشخص می شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی سرمی آلودگی به استرپتوکوکوس اکویی در اسب های کار شهرستان ارومیه واقع در شمال غرب ایران بود. نمونه های سرمی از 46 راس اسب به ظاهر سالم اخذ و به روش الایزای غیرمستقیم برای ردیابی ایمونوگلبولین جی ضد پادگن  (SeM (Streptococcusequi M protein آزمایش شد. همچنین داده ها برای تعیین اثر سن و جنس روی فراوانی موارد مثبت تجزیه و تحلیل شد. در کل 9/73 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 6/86-2/61) از نمونه هابرای پادتن های استرپتوکوکوس اکویی مثبت بودند. فراوانی سرمی تحت تاثیر سن (05/0<p) و جنس (05/0<p) قرار نداشت. در آنالیز رگرسیون از میان دو متغیر پیش بینی کننده سن و جنس، تنها سن معنی دار بود (05/0>p). یافته های مطالعه حاضر مشخص کرد که با افزایش یک سال سن احتمال آلودگی 403/1 برابر (فاصله اطمینان 95 درصد: 958/1-006/1) افزایش می یابدو سن 339/0 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کند. جمع بندی نهایی نتایج نشان داد که مواجهه بسیار بالا با استرپتوکوکوس اکویی در اسب های کار شهرستان ارومیه وجود دارد.