کاربرد AHP و منطق فازی در تحلیل تاثیر سرمایه گذاری فیزیکی و انسانی در ارتقای بهره وری صنعتی

تحقیق حاضر بر آن است تا، با رویکردی تحلیلی و بااستفاده از روش های تحلیل سلسله مراتبی، رویکرد فازی و اقتصاد سنجی، به بررسی عوامل موثر بر بهره وری پرداخته و ضمن تحلیل تاثیر سرمایه گذاری و بهره وری نیروی کار در بخش صنعتی بر بهره وری کل عوامل تولید در این بخش (در سطح کلان) با رویکرد پانل دیتا، شاخص های بهره وری فردی کارکنان بخش صنعتی را با تحلیل پاسخ های 130 نفر از کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران منطقه تهران به عنوان نمونه موردی در سطح خرد (با استفاده از روش AHP و فازی)، مورد تحلیل قرار دهد. نتایج حاصل از تحقیق، نشان می دهد که: شاخص های سرمایه گذاری فیزیکی و انسانی، R&D و نرخ ارز واقعی، از عوامل موثر بر بهره وری کل عوامل تولید در صنعت محسوب می شوند؛ دراین میان، شاخص R&D نسبت به شاخص های دیگر، از تاثیرگذاری بلندمدت تری بر بهره وری کل عوامل تولید، برخوردار می باشد، بعلاوه، تاثیر گذاری مستقیم، سرمایه گذاری فیزیکی در بخش صنعت در ایران، نسبت به R&D با دو وقفه، به مفهوم تخلیه سریع تراین متغیر بر بهره وری،حتی در کوتاه مدت، می باشد. همچنین، اثرگذاری شاخص بهره وری نیروی کار فردی بر بهره وری کل عوامل تولید،