تاثیر افزودن پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی بر وزن،فراسنجه های هماتولوژی و خونی میش های لری بختیاری

هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر استفاده از پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی بر وزن میش ها، وزن تولد بره ها، فراسنجه های هماتولوژی و خونی میش های لری بختیاری بود. برای این منظور از تعداد 28 راس میش چند شکم زایش که در ماه آخر آبستنی و روز آبستنی 5±120 بودند، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 2 تیمار و 14 تکرار به مدت یک ماه استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد (میش هایی که پروبیوتیک مصرف نکردند)، 2- میش هایی که هر روز 1 گرم پروبیوتیک را از طریق دهانی مصرف کردند. پروبیوتیک استفاده شده در این تحقیق پروتکسین بود. میش ها بلافاصله بعد از زایش وزن کشی شدند. به منظور تعیین تاثیر افزودن پروبیوتیک پروتکسین بر فراسنجه های هماتولوژی و خونی میش ها، بلافاصله بعد از زایش خونگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که افزودن پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستی بر وزن میش ها و وزن تولد بره ها تاثیر معنی داری نداشت. همچنین فراسنجه های هماتولوژی شامل غلظت ایوزینوفیل، لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل، هماتوکریت و گلبول های سفید تحت تاثیر افزودن پروبیوتیک پروتکسین قرار نگرفتند. در بین فراسنجه های خونی فقط غلظت تری گلیسرید افزایش یافت (03/0=P) و دیگر فراسنجه های خونی شامل غلظت گلوکز، آلبومین، گلوبولین، نسبت آلبومین به گلوبولین، پروتئین کل، گاما گلوتامیل ترانسفراز، گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز، آلکالین فسفاتاز، پروتئین های فاز حاد، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب غیراشباع با چند باند دوگانه و عناصر معدنی خون به طور معنی داری تحت تاثیر افزودن پروبیوتیک پروتکسین قرار نگرفتند .به طور کلی نتایج نشان دادند که افزودن پروبیوتیک پروتکسین در ماه آخر آبستنی اثر معنی داری بر وزن، فراسنجه های هماتولوژی و اکثر فراسنجه های خونی میش های لری بختیاری نداشت.