تاثیر تغذیه کوتاه یا بلندمدت دانه جو با یا بدون تزریق eCG بر عملکرد تولیدمثلی بز طی فصول تولید مثل و غیر تولید مثل

استفاده از برنامه های تغذیه ای و هورمونی یکی از راه کار های مهم برای بهبود عملکرد تولید مثلی در بز می باشد. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده همزمان دانه جو و گونادوترپین جفت اسب سانان (eCG)1 بر عملکرد تولید مثلی بز در شرایط پرورش عشایری انجام شد. تعداد 60 راس بز 3-2 ساله، در فصل تولید مثلی و 60 راس بز 4-3 ساله، در فصل غیر تولید مثلی انتخاب شدند. سپس بزها در هر آزمایش به صورت مجزا، به شش گروه 10 راسی، تقسیم شدند؛ 1- گروه شاهد (بدون دریافت دانه جو و eCG)؛ 2- گروه دریافت کننده ی 400 گرم جو برای هشت روز (کوتاه مدت)؛ 3- گروه دریافت کننده ی 400 گرم جو برای 16 روز (بلندمدت)؛ 4- گروه دریافت کننده ی 400 واحد eCG؛ 5- گروه دریافت کننده ی 400 واحد eCG و 400 گرم جو برای هشت روز؛ 6- گروه دریافت کننده ی 400 واحد eCG و 400 گرم جو برای 16 روز. نتایج در فصل تولید مثلی نشان داد که نرخ دوقلوزایی در گروه های دریافت کننده دانه جو به صورت کوتاه و بلند مدت همراه با eCG نسبت به گروه هایی که eCG دریافت نکردند بالاتر بود (05/0>p). در همین راستا کمترین تعداد بزغاله متولد شده (5 راس) در گروه شاهد و بیشترین تعداد (20 راس) در گروه ششم مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد که در فصل غیر تولید مثلی هیچ کدام از فراسنجه های مورد بررسی از نظر آماری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از 400 واحد بین المللی eCG و روزانه 400 گرم دانه جو در فصل تولید مثلی سبب بهبود نرخ دوقلوزایی در بزها شد ولی چنین تاثیری در فصل غیر تولید مثلی مشاهده نشد.