پراکندگی و توزیع ژئوشیمیایی عناصر کمیاب و کانساری در کانسار رگه ای چاه مسی، شمال شهربابک

کانسار رگه ای چندفلزی چاه مسی در کمربند مس کرمان و مجموعه ماگمایی ارومیه- دختر واقع شده است. در این محدوده، سنگ های میزبان شامل سنگ های آتشفشانی و آذرآواری است که به شدت تحت تاثیر دگرسانی گرمابی پروپیلیتیک با چیرگی کربنات- کلریت قرار گرفته اند. کانی های پیریت، کالکوپیریت، گالن و اسفالریت، سولفیدهای اصلی در ذخیره چاه مسی هستند که با دگرسانی سیلیسی و رسی همراه می شوند. همچنین در بخش سوپرژن و زون اکسیدان، کالکوسیت، مالاکیت، کوولیت، آزوریت و اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن دیده می شود. در بررسی ضرایب همبستگی عناصر به روش پیرسون، بیشترین میزان ضریب همبستگی مربوط به عناصر Pb-Zn و Ag-Au با میزان بیشتر از 7/0 است و در درجه بعدی اهمیت زوج عناصر Cu-Ag، Cu-Fe، Cu-Au و Fe-Ag با میزان ضریب همبستگی بیشتر از 6/0 قرار می گیرند؛ در حالی که همبستگی عنصر Mo با دیگر عناصر ضعیف است. تحلیل خوشه ای نیز نتایج مشابهی به دست می دهد. به‎نظر می رسد، فراوانی رگه های حاوی کانه زایی عناصر فلزی سرب، روی و طلا اغلب در ترازهای سطحی تر رخ داده است؛ درحالی که رگه های حاوی کانه زایی مس و نقره، علاوه بر ترازهای سطحی، در ترازهای عمقی تر نیز دارای تمرکزهای قابل توجهی هستند. این یافته ها بیانگر احتمال وجود عیار های قابل قبول در عمق بیشتر کانسار چاه مسی و در نتیجه الزام ادامه عملیات حفاری است. عیار بالای عنصر مولیبدن در ترازهای سطحی به نظر می تواند به علت هم پوشانی هاله های ژیوشیمیایی اولیه رگه های مختلف و یا تاثیر میزان پیریت، درجه pH و درجه قلیاییت سیال بوده باشد.