استفاده از تکنیک های ژئوشیمیایی در شناسایی منشا یون ها و فرآیندهای کنترل کننده کیفیت آب آبخوان شاهرود

آب زیرزمینی در مسیر جریان خود از محل تغذیه تا محل تخلیه، با مواد مختلفی در تماس بوده و واکنش های متعددی را متحمل می شود. طی این مسیر برخی از مواد در آب حل شده و برخی دیگر در آن رسوب می کنند و کیفیت آب در آبخوان دچار تغییراتی می شود. تعیین و شناخت عوامل موثر بر تغییرات کیفیت آب، می تواند گامی موثر در راستای مدیریت کیفی آبخوان ها باشد. آب زیرزمینی در شمال آبخوان شاهرود، داری تیپ بی کربناته و کیفیتی مطلوب با EC حدود (µs/cm) 671 است، که به تدریج در روندی رو به جنوب کیفیت آب کاهش یافته و در نهایت به آبی شور با تیپ کلراید سدیم و میزان EC (µs/cm) 11210 تبدیل می گردد. پژوهش حاضر به منظور شناسایی منشا یون ها و فرآیندهای مهم کنترل کننده کیفیت آب آبخوان شاهرود صورت گرفته است. به منظور بررسی فرآیندهای ژیوشیمیایی حاکم بر این آبخوان، با استفاده از نتایج آنالیز 120 نمونه آب زیرزمینی برداشت شده در خرداد 1397، نقشه های پراکندگی EC، تیپ آب، غلظت یون ها، و نمودارهای دو متغیره Ca2+Mg2 در برابر HCO3+SO4، Ca+Mg در برابر TDS، Na در برابرCl  وCa  در مقابل HCO3 و نمودارهای تبادلات یونی و شاخص های اشباع کانی های هالیت، ژیپس، کلسیت، دولومیت و آراگونیت ترسیم و استفاده گردید. براساس نتایج این پژوهش فرآیندهای انحلال هالیت و ژیپس، رسوبگذاری کلسیت و دولومیت و تبادلات کاتیونی مستقیم و معکوس، از مهم ترین فرآیندهای کنترل کننده کیفیت آب آبخوان شاهرود هستند. خط تقسیم آب زیرزمینی باعث تغییراتی در روند کلی جهت جریان آب زیرزمینی گردیده و با جلوگیری از نفوذ آب شور وارد شده از بخش های شرقی و جنوب شرقی، به بخش های مرکزی و غربی آبخوان، باعث شده این توده های آب شور، تاثیر چندانی بر هیدروشیمی آبخوان شاهرود نداشته باشند.