مدیریت یکپارچه منابع آب در استان خراسان شمالی؛ به کارگیری روش تحلیل شبکه برای یافتن فرصت ها و بازدارنده ها

به دلیل قرارگیری ایران در منطقه خشک و محدودیت منابع آب آن، مدیریت منابع آب یکی از ضروری ترین موضوعات مورد بحث درکشور است. استان خراسان شمالی نیز در منطقه خشک و نیمه خشک کشور قرار دارد که کمبود منابع آب تجدیدپذیر از ویژگی های آن است. مطالعات انجام شده نشان از این دارد که مدیریت آب در کشورهای مختلف با چالش سیاست گذاری و تصمیم گیری چندپاره و بخشی، اهداف رقابتی و گاه متضاد روبه رو است در پاسخ به این چالش، «رویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب» به عنوان راهی برای درگیرکردن ذی نفعان در عملکردهای گوناگون، سطوح قلمرویی متفاوت و در دوره های زمانی چندگانه در مدیریت منابع آب مطرح شده است. در این چارچوب، این مقاله هدف اصلی خود را بر شناسایی این ذی نفعان و اندازه گیری میزان انسجام و یکپارچگی آن ها متمرکز کرده است و برای دستیابی به این هدف از روش «تحلیل شبکه ذی نفعان» در مدیریت منابع طبیعی با به کارگیری نرم افزار UCINET6 استفاده می کند. نتایج تحلیل در این روش نشان از این دارد که شرکت آب منطقه ای و استانداری استان خراسان شمالی دارای بالاترین درجه مرکزیت ورودی بوده و در نتیجه ذی نفع کلیدی محسوب می شوند. نتایج سطح میانی تحلیل مربوط به میان کنش های میان ذی نفعان نشان می-دهد که یکپاچگی و انسجام در زیرگروه حفاظتی بیشتر از سایر زیرگروه ها است و بیشترین کشمکش ها نیز بین نهادهای توسعه ای و نهادهای حفاظتی استان قابل ردیابی است. در تحلیل شاخص های کلان شبکه نیز شاخص تراکم شبکه (معادل با 34 درصد) نشان دهنده سطح پایین یکپارچگی و انسجام سازمانی در کل شبکه ذی نفعان استان است.