استخراج قاعده عمومی در مساله تقصیر و مصادیق بیمه اجباری

یکی از موارد چالش برانگیز در دعوای مسئولیت مدنی، مواردی است که قانون گذار بیمه را برای یکی از اطراف اجباری کرده است؛ از جمله خسارات ناشی از حوادث رانندگی و خسارات کار. با توجه به اهمیت این نهاد و عدم مطالعه منسجم در مورد تاثیر تقصیر زیان دیده در مواردی که قانون گذار برای حمایت از یکی از طرفین بیمه را اجباری کرده است، بررسی دقیق تقصیر زیان دیده در این موارد خاص ضروری به نظر می رسد و با وجود تغییر قانون بیمه اجباری در سال 1395، بررسی مطابق با این قانون انجام نگرفته و معمولا مقالات موجود در این زمینه به قانون بیمه مصوب 1347، استناد کرده اند، ازاین رو به منظور رفع نسبی خلا موجود این تحقیق به بررسی میزان تاثیر تقصیر زیان دیده در حوادث رانندگی و عوارض ناشی از کار در قوانین ایران در مطالعه تطبیقی با حقوق کشور فرانسه می پردازد و درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا تقصیر زیان دیده در حوادث ناشی از کار و رانندگی از قواعد عام مسئولیت مدنی پیروی می کند یا تابع نظام مخصوص است که فرضیه اثبات شده این مقاله آن است که تاثیر تقصیر زیان دیده در موارد بیمه اجباری از قواعد عام مسئولیت مدنی پیروی نمی کند و جنبه حمایتی این قبیل قوانین مبنای مسئولیت مدنی را از نظریه تقصیر به سمت تقصیر مفروض سوق می دهد. مطالب این پژوهش براساس روش کتابخانه ای در دو بخش ارایه می شود؛ بخش نخست به تبیین مفاهیم و مبانی می پردازد و در بخش دوم تقصیر زیان دیده در موارد بیمه اجباری در حقوق ایران و فرانسه بررسی می شود.