بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه تنگ خشک یاسوج (استان کهگیلویه و بویراحمد)

 در پژوهش حاضر، فلور منطقه تنگ خشک واقع در شهرستان بویراحمد در استان کهگیلویه و بویراحمد، با وسعت تقریبی 10 هزار هکتار و محدوده ارتفاعی بین 2037 تا 2600 متر از سطح دریا و در موقعیت جغرافیایی '41 °51 تا '48 °51 درجه طول شرقی نصف النهار گرینویچ و '23 °30 تا '30 °30 درجه عرض شمالی خط استوا در طی سال های 1395 و 1396 با نمونه برداری به روش پیمایشی و ترانسکت خطی بررسی شد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش در این منطقه 296 گونه، متعلق به 187 جنس و 56 تیره گیاهی می روید. یک گونه متعلق به شاخه بازدانگان و 295 گونه مربوط به شاخه نهاندانگان (44 گونه از رده تک لپه ای ها و 251 گونه از رده دولپه ای ها) است. مهم ترین تیره های گیاهی منطقه، تیره های کاسنی (Asteraceae) با 38 گونه، پروانه آسا  (Fabaceae) با 28 گونه و نعناع (Lamiaceae) با 23 گونه و مهم ترین جنس های گیاهی منطقه، جنس های گون (Astragalus) با نه گونه و فرفیون (Euphorbia) و گل گندم (Centaurea) هرکدام با پنج گونه است. بیشترین عناصر جغرافیایی فلور، مربوط به ناحیه ایران - تورانی (3/52 درصد) و مهم ترین اشکال زیستی عناصر گیاهی منطقه به ترتیب شامل همی کریپتوفیت ها (2/44 درصد) و تروفیت ها (1/33 درصد) است. درصد زیاد همی کریپتوفیت ها نشان دهنده اقلیم سرد و کوهستانی منطقه است. براساس نتایج این پژوهش و با توجه به غنی بودن پوشش گیاهی منطقه، بر حفظ و تکثیر گونه های بومی در زیستگاه های طبیعی یا خارج از زیستگاه های طبیعی، با اعمال مدیریت مناسب و حفاظت تاکید می شود.