سیر بهبود پاروسمی در بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 در ایران

اختلال بو از جمله پاروسمی (بویایی پریشی) یکی از علایم شایع کووید-19 است؛ لذا، این مطالعه با هدف بررسی سیر بهبودی علایم پاروسمی در بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 در سال 1399 انجام شد.

این یک مطالعه ی مقطعی با روش نمونه گیری در دسترس بود که در تابستان و بهار سال 1399 با استفاده از یک فرم گردآوری داده ی پژوهشگر ساخت با آلفای کرونباخ برابر با 826/0 r= در یک مرکز سلامت بین‌المللی در تهران انجام شد. برای گزارش نتایج توصیفی از میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق و درصد فراوانی مطلق و همچنین برای تحلیل‌ها از آزمون تی دو گروه مستقل و آزمون کای اسکویر با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 استفاده شد و سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.

در این مطالعه 350 بیمار شرکت داشتند و شیوع پاروسمی در بیماران 14/15 درصد و میانگین انحراف سنی بیماران برابر با 93/10±71/32 سال بود. بین ابتلا به پاروسمی و متغیرهای جنسیت (317/0 p-value=)، سن (271/0 p-value=)، سابقه ی قبلی حساسیت (083/0 p-value=)، سابقه ی خانوادگی ابتلا به پاروسمی (638/0 p-value=)، اختلال چشایی (768/0 p-value=) و مصرف سیگار (558/0 p-value=) رابطه ی معنی‌داری وجود نداشت. 31 نفر (49/58 درصد) از بیماران مبتلا به پاروسمی در فاصله ی 4 تا 6 هفته بهبودی کامل یافته بودند.

با توجه به شیوع بالای اختلالات بویایی به ویژه پاروسمی در بیماران مبتلا به کووید-19 می‌توان از پاروسمی و اختلالات بویایی دیگر به منظور غربالگری و تریاژ بیماران مبتلا به کووید-19 به ویژه بیماران متوسط و خفیف استفاده کرد. بیماران مبتلا به پاروسمی را باید حداقل به مدت 4 تا 6 هفته پیگیری کرد و در صورت عدم بهبودی تا 12 هفته ایشان را به متخصصین گوش، حلق و بینی جهت اقدامات اختصاصی‌تر ارجاع داد.