مدیریت بهینه جنگل با استفاده از رویکردهای برنامه ریزی آرمانی و تحلیل سلسله مراتبی فازی در جنگل های هیرکانی

هدف از این تحقیق تعیین سطح بهینه موجودی در جنگل های ایران است. در این بررسی، از مدل برنامه ریزی آرمانی برای محاسبه حجم بهینه گونه های مختلف با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی استفاده شد. در این روش چندین هدف در فرآیند تصمیم گیری برای رسیدن به حداکثر ارزش خالص فعلی، ترسیب کربن و اشتغال مدنظر قرار گرفت. از تحلیل رگرسیون برای تعیین مدل رویش جنگل استفاده شد. همچنین از معادلات آلومتریک برای تعیین مقدار ترسیب کربن استفاده شد. سپس میانگین قیمت مورد انتظار با استفاده از قیمت چوب و هزینه های بهره برداری برای تعیین ارزش خالص فعلی برآورد شد. برای وزن دهی اهداف و تعیین موجودی بهینه در جنگل، از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی و نظر متخصصین با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. بر اساس نتایج، حجم بهینه برای راش 2/256 مترمکعب در هکتار، ممرز 2/61 مترمکعب در هکتار، بلوط 8/38 مترمکعب در هکتار، توسکا 4/20 مترمکعب در هکتار و دیگر گونه ها 4/20 مترمکعب در هکتار به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که حجم بهینه کل 005/397 مترمکعب در هکتار محاسبه شد.