نقد و بررسی ملمع های کردی-پارسی از جهت ساختار و پیوند معنایی

شاعران کردی گوی همواره نظری ویژه به غزلیات حافظ داشته اند. به تضمین گرفتن اشعار حافظ در غزلیات کردی با توجه به دو زبانه شدن غزل، نوعی صنعت با عنوان«تضمین ملمع گونه» ایجاد کرده است. این پژوهش پس از تعریف ملمع و انواع آن، به بررسی و تحلیل ملمع های کردی پارسی ذیل صنعت مذبور و جایگاه آنها در شعر کردی می پردازد. روشن می گردد که مهارت شاعران کردی گوی در این نوع ملمع جهت ایجاد پیوند معنایی بین دو مصرع و حفظ ساختار غزل، متفاوت است. در این راستا ده غزل سروده ی ده تن از شاعران کرد گزینش شده است که از این میان ملمع های چهار شاعر نخست، از یک غزل مشابه از دیوان حافظ تضمین گرفته اند؛ از اینروی جهت بررسی در مقام قیاس مناسب هستند. از اشعار دیگر شعرا، ملمع هایی که هرکدام از یک غزل متفاوت تضمین گرفته اند، بیان شده است. در این پژوهش ابتد به ذکر مختصری از احوال شاعر کردی گوی پرداخته شده، سپس، ملمع آن شاعر به همراه معنای مصرع های کردی ذکر شده که جهت بررسی ساختار و معنا و پیوند مصرع کردی و پارسی مورد تحلیل قرار گرفته است. لهجه های به کار رفته در ابیات کردی متفاوت است و شامل کردی کرمانشاهی، سورانی و هورامی و کلهری می شود.