اثربخشی قصه گویی بر اضطراب اجتماعی در دانش آموزان پسر دبستانی

یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی دوران کودکی، اختلال اضطراب اجتماعی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی قصه گویی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر دبستانی با رویکرد اقدام پژوهی انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر در مقطع ابتدایی بخش جعفرآباد استان قم در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می داد. 18 دانش آموز  به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل  قرار گرفتند. سپس جلسات آموزشی برای افراد گروه آزمایش به صورت گروهی در 6 جلسه یک ساعته اجرا گردید و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار اندازه گیری پژوهش، مقیاس اضطراب اجتماعی لایبویتز برای کودکان و نوجوانان (LSAS-CA) بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) نشان داد که قصه گویی، اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر دبستانی را بهبود می بخشد (P> 0/05). این مطالعه نشان داد که قصه گویی بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر دبستانی اثربخش بوده و می توان از آن به عنوان یک مداخله موثر استفاده کرد.