نگرش به دریافت بازخورد در دانشجویان پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، 1398

ارایه و دریافت بازخورد در آموزش بالینی، یکی از شاخص های تدریس اثربخش و یادگیری بهتر توسط دانشجویان میباشد. عوامل مختلفی در موثر و مفید بودن بازخورد نقش دارند که ممکن است به استاد یا دانشجو مرتبط باشند. هدف این مطالعه بررسی نگرش به دریافت بازخورد از سوی دانشجویان پزشکی و پرستاری در دوره آموزش بالینی است.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی، روی495 دانشجوی علوم پزشکی (278 دانشجوی پزشکی و217 دانشجوی پرستاری) که به روش سهمیه ای و دردسترس انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه نگرش به دریافت بازخورد بود که به روش خودایفا توسط دانشجویان تکمیل گردید. روایی ابزار به روش محتوایی و پایایی آن به روش همبستگی درونی (90/0=α) تایید شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری ANOVA, T-Test  آنالیز شدند.

در این مطالعه، نگرش به دریافت بازخورد توسط دانشجویان بالاتر از حد مقدار میانگین بوده و بطور معنی داری در دانشجویان پرستاری بیشتر از دانشجویان پزشکی (94/2-t=،p=0/031) بود. همچنین دانشجویان در مقطع کارآموزی بیشتر از مقطع کارورزی تمایل به دریافت بازخورد داشتند (46/2-t=،p=0/01). نگرش دانشجویان به دریافت بازخورد با سن، معدل و علاقه به رشته تحصیلی ارتباط معنی دار داشت (p<0/05).

بنابر نتایج مطالعه حاضر و باتوجه به تفاوت نگرش دانشجویان مختلف به دریافت بازخورد، توصیه میشود این مهم در برنامه ریزیهای آموزشی لحاظ شده و با اتخاذ تدابیر مناسب، در جهت ارتقا نگرش دانشجویانی که دیدگاه ضعیفی نسبت به بازخورد دارند، تلاش شود تا به این ترتیب زمینه پذیرش بیشتر بازخورد از سوی آنان فراهم گردد.