سیستماتیک جنس خارشتر: بررسی مجدد فیلوژنی مولکولی و ریخت شناسی

خارشتر (Alhagi) جنسی کوچک از تیره باقلاییان شامل شش گیاه بوته‏ای بیابانی و نیمه بیابانی می باشد که به ‏طور گسترده‏ای در سراسر شمال آفریقا، شرق مدیترانه و از خاورمیانه به سمت آسیای مرکزی و بخش‏های کوچکی از هند و چین پراکنش یافته است. به‏رغم مطالعات ریخت شناختی و مولکولی گذشته روی این جنس، مباحث مربوط به تاکسونومی آن به ‏صورت بحث‏برانگیز باقی مانده است. در راستای تعیین گروه های طبیعی و روشن ‏شدن روابط بین گونه‏های پراکنش یافته در ایران، در این مطالعه، 45 آرایه به‏ عنوان درون‏گروه شامل 30 نمونه از جنس خارشترو 15 گونه از جنس‏های خویشاوند به‏ عنوان درون‏گروه و دو گونه به اسامیAstragalus arthuri  و Colutea persica به‏ عنوان برون‏گروه انتخاب شدند. از توالی‏های ریبوزومی هسته‏ای ناحیه فاصله‏گذار رونویسی‏شونده داخلی برای مطالعات فیلوژنی استفاده شد. آنالیزهای فیلوژنی با استفاده از روش‏های بیشینه صرفه‏جویی، بیشینه درست‏نمایی و Bayesian انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که اعضای جنس مذکور، در یک گروه تک‏تبار با حمایت خوب قرار گرفته‏اند، به‏ طوری که سه گونه شناخته ‏شده در مفهوم Rechinger برای ایران، به دو دودمان مجزا با حمایت و ویژگی‏های متمایز ریخت شناختی تقسیم شده اند که مشابه با نتایج حاصل از splits graph است. طبق نتایج به دست آمده، Alhagi maurorum و A. graecorum به‏ عنوان دو گونه متمایز شناخته شدند که در دو ناحیه جغرافیایی گیاهی، ایران-تورانی و صحرا-سندی، پراکنش یافته‏اند. همچنین، پس از بررسی کامل تاکسونومیکی، کلید شناسایی و شرح این گونه ها ارایه گردید.