اثر تمرین های چرخشی بر تعادل با دستکاری حس بینایی و حس عمقی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر 12 جلسه تمرین چرخشی بر تعادل دختران مبتدی با و بدون دستکاری حس بینایی و حس عمقی انجام شد. نمونه آماری پژوهش 27 دانشجوی دختر 19 تا 24 سال بودند که براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. آزمودنی‏ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند و گروه تجربی در 12 جلسه مداخله شرکت کرد. برای ارزیابی کنترل وضعیت قامت از دستگاه صفحه نیرو در شرایط با چشم باز و بسته، با و بدون فوم استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس با تکرار سنجش، تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‏افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 23 برای تجزیه وتحلیل داده‏ها استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که اثر تمرین های چرخشی بر تکلیف تعادل معنا دار نبود (0.05<P)، اما براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، اثر تمرین های چرخشی بر نوسان مرکز فشار در محور Xدر وضعیت های دوم و سوم در شرایط دستکاری سیستم بینایی و حس عمقی به طور مجزا معنا دار بود (0.05 > P). براساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرین های چرخشی در بهبود تعادل در محور X نتایج بهتری به ارمغان می‏آورند و این امر اتکای افراد به سیستم بینایی و حس عمقی را کاهش می‏دهد.