سازگاری شهروندان شهر اصفهان با اجرای فاصله گذاری اجتماعی در راستای مقابله با همه گیری بیماری کووید-19

همه گیری ویروس کرونا و تاثیرات آن بر شرایط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی و سلامت انسان ها سبب اهتمام  به مقابله همه جانبه در جهت از بین بردن و کاهش پیامدهای مخرب ناشی از آن، به عنوان یک مسئله محوری در جهان مبدل گردیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی سازگاری شهروندان شهر اصفهان با اجرای فاصله گذاری اجتماعی در راستای مقابله به همه گیری بیماری کووید- 19 بوده است.

تحقیق حاضر با رویکرد کمی و استراتژی توصیفی و همبستگی و تاکتیک میدانی است. تعداد 300 خانوار به عنوان حجم نمونه با شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید و ابزار جمع آوری اطلاعات از نوع پرسشنامه محقق ساخته که پس از تایید روایی، پایایی آن نیز با ضریب آلفای کرونباخ 803/0 مورد تایید واقع شد. در روش تجزیه وتحلیل اطلاعات از طریق آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از  نرم افزار spss-26 در قالب آزمون های کای اسکور، اتا و اسپیرمن به بررسی رابطه بین متغیر رعایت فاصله گذاری اجتماعی و متغیرهای جمعیت شناختی پرداخته شد.

یافته ها بیانگر آن است که 27 درصد از نمونه آماری موردنظر رعایت فاصله گذاری اجتماعی را داشته اند و به جزء متغیر جمعیت شناختی وضعیت تاهل پاسخ دهندگان که رابطه معنادار بسیار ضعیفی با رعایت فاصله گذاری اجتماعی دارد، بین دیگر متغیرهای جمعیت شناختی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی رابطه ای معناداری وجود نداشته است.

می بایست در خصوص مدیریت بحران بیماری های واگیردار، سیاست گذاری و مدیریت کلان و همه جانبه صورت گیرد و به سمت آینده نگاری راهبردی گام برداشته شود؛ متولیان امر فرهنگ، آموزش و رسانه ها به صورت همه جانبه نسبت به تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی، جامعه اهتمام ورزند.