مقایسه ی شاخص های همودینامیک در هنگام قرار دادن نگهدارنده ی سر (Skull-Pin Head-Holder) در جراحی های مغز و اعصاب در دو گروه دریافت کننده ی داروهای دکسمدتومیدین و میدازولام

 این مطالعه، به منظور مقایسه‌ی اثرات همودینامیک دکسمدتومیدین و میدازولام در بیماران جراحی اعصاب که همراه با تعبیه‌ی نگهدارنده‌ی سر حین جراحی بودند، انجام پذیرفت.

روش‌ها: 

در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده، بیماران کاندیدای جراحی اعصاب به دو گروه دریافت کننده‌ی دکسمدتومیدین و یا دریافت کننده‌ی میدازولام تقسیم شدند و پس از القای بیهوشی، یک گروه دکسمدتومیدین و گروه دیگر میدازولام دریافت نمود. 10 دقیقه پس از القای بیهوشی، به جراح اجازه‌ی قرار دادن نگهدارنده‌ی سر داده شد. متغیرهای همودینامیک پیش از عمل و حین عمل ثبت شدند.

 بررسی 68 بیمار در این مطالعه نشان داد که بین دو گروه دریافت کننده‌ی دارو از لحاظ فشار خون سیستول (001/0 > P)، دیاستول (002/0 = P)، متوسط فشار خون (045/0 = P) و تعداد ضربان قلب (003/0 = P) اختلاف معنی‌داری وجود داشت. فشار خون سیستول، دیاستول و متوسط فشار خون در گروه میدازولام، از گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی‌داری در زمان‌های 1، 2 و 3 دقیقه بعد از گذاشتن نگهدارنده‌ی سر بیشتر بود. تعداد ضربان قلب نیز از قبل از گذاشتن نگهدارنده‌ی سر تا 3 دقیقه بعد از گذاشتن آن در گروه میدازولام از گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی‌داری بیشتر بود (050/0 > P).

 در مقایسه با میدازولام، دکسمدتومیدین در ایجاد پایداری متغیرهای همودینامیک طی جراحی کرانیوتومی با نیاز به استفاده از نگهدارنده‌ی سر اثر چشم‌گیرتری را نشان داده و نیاز به داروهای کنترل همودینامیک به دنبال دکسمدتومیدین کمتر بوده است.