مدلسازی نرم و تبیین روابط علی ریسک های تاثیرگذار بر بازده سرمایه گذاری در توسعه واحدهای پالایشگاهی

تجزیه و تحلیل و مدل سازی وابستگی متقابل پروژه ها تبدیل به یک مسئله حیاتی و اجتناب ناپذیر در حوزه مدیریت سبد پروژه بدل شده است. لذا مطالعه حاضر بر مدل سازی وابستگی متقابل ریسک های سرمایه گذاری در یک سبد پروژ متمرکز شده است. وجود ریسک در پروژه ها به عنوان عنصر جداناشدنی و غیرقابل اجتناب، موجب کاهش دقت در تحقق اهداف و پایین آمدن کارایی پروژه ها می گردد. لذا شناسایی، تجزیه و تحلیل، اولویت بندی و داشتن برنامه برای برخورد با این عوامل منفی بالقوه، نقش به سزایی در موفقیت پروژه دارا می باشد. در این مقاله با بهره گیری از نگاشت شناختی فازی بعنوان یک ابزار قدرتمند در حوزه تحقیق در عملیات نرم، به شناسایی و تبیین روابط مستقیم و غیرمستقیم میان ریسک های تاثیرگذار بر بازده سرمایه گذاری در توسعه واحدهای پالایشگاهی در ایران پرداخته می شود. از این ر و با استفاده از رویکردی متدولوژیک، نقشه هایی از فرآیندهای شناختی بر پایه سیستم معنابخشی مدل های ذهنی خبرگان در حوزه پالایشگاهی بنا گردیده است. ریسک های شناسایی شده به طور کلی در چهار سطح تکنولوژیکی، بازاریابی، اقتصادی و قانونی-سیاسی جای می گیرند و در نهایت با استفاده از مدلسازی نرم یک ساختار شبکه ای از عوامل منفی بالقوه تاثیرگذار بر بازده سرمایه گذاری ارایه می-شود که به واسطه آن امکان تشخیص وابستگی ها و شدت تاثیرگذاری و تاثیرپذیری میان اجزا میسر می گردد. در این میان به منظور تحلیل استاتیکی نگاشت شناختی، از معیارهای مرکزیت بعنوان ابزاری جهت آنالیز نحوه اتصال گره ها به یکدیگر و تفسیر آن بهره گرفته شده است.