شناسایی مناطق مستعد سیل گیری و تعیین مهم ترین عامل های موثر بر وقوع آن با استفاده از مدل بیشینه ی بی نظمی در آبخیز تشان خوزستان

یکی از مهم ترین اقدام ها در راستای مدیریت سیلاب تهیه ی نقشه ی حساسیت سیل گیری است. هدف از این پژوهش، شناسایی مناطق مستعد سیل گیری با استفاده از مدل بیشینه ی بی نظمی در آبخیز تشان خوزستان است. بنابراین، نقشه ی پراکنش سیل گیری ها تهیه شد و از تعداد کل 169 موقعیت سیل گیری، 70% به منظور واسنجی مدل و30% به منظور اعتبارسنجی استفاده شد. هم چنین، از 10 عامل موثر در سیل گیری شامل ارتفاع، جهت شیب، فاصله از آبراهه، تراکم زهکشی، درجه ی شیب، کاربری اراضی، فاصله از جاده، شاخص رطوبت پستی وبلندی، انحنای سطح و سنگ شناسی استفاده شد. روند تاثیر و درصد مشارکت هر یک از ویژگی های محیطی در وقوع سیل گیری با استفاده از منحنی های پاسخ و روش جک نایف محاسبه شد. در نهایت، نقشه ی حساسیت سیل گیری در چهار طبقه تهیه شد. به منظور ارزیابی دقت مدل سازی انجام شده، از منحنی تشخیص عملکرد نسبی استفاده شد. نتایج نشان داد این مدل دقت بسیار خوبی در شناسایی مناطق مستعد سیل گیری دارد و عامل های کاربری اراضی و فاصله از جاده با 50/5% و 20/6% مشارکت، بیش ترین تاثیر را در وقوع سیل گیری ها داشته اند. هم چنین، حدود 25% از مساحت آبخیز نسبت به وقوع سیل گیری دارای حساسیت زیاد و خیلی زیاد است. با توجه به دقت پیش بینی بسیار خوب الگوریتم بیشینه ی بی نظمی در شناسایی مناطق بحرانی و حساس به سیل گرفتگی توصیه می شود. از این مدل برای تهیه ی نقشه ی حساسیت سیل گیری سایر آبخیزها خصوصا مناطقی که فاقد ایستگاه های آب سنجی هستند استفاده شود.