بررسی اثر دانسیته آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSAD) و حجم پروستات روی تطابق بین نمونه برداری سوزنی (TRUS) و نمونه نهایی بعد از پروستاتکتومی رادیکال

 در حال حاضر، امتیازبندی گلیسون متداول‌ترین و کاربردی‌ترین روش در بافت‌شناسی سرطان پروستات است که اطلاعات گسترده‌ای در مورد پیش‌اگهی بیماران در اختیار پزشکان می‌گذارد و پایه اصلی در انتخاب روش درمان بیماران است. این مطالعه به منظور بررسی اثر دانسیته آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSAD) و حجم پروستات روی تطابق بین نمونه‌برداری سوزنی پروستات و نمونه نهایی بعد از رادیکال پروستاتکتومی طراحی گردیده است.

این مطالعه به صورت آینده‌نگر، به بررسی نتایج پاتولوژی مربوط به 68 بیمار که تحت درمان رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته بودند، پرداخته است. امتیاز گلیسون بیماران قبل و بعد از عمل مقایسه گردیده است. همچنین، تاثیر PSAD وسایل پروستات بر میزان تطابق دو نمونه بررسی شد.

محدوده سنی افراد شرکت‌کننده 79-59 سال با میانه سنی 64 سال بود. مقایسه نمره گلیسون نشان داد که فقط در 24 نفر از 68 نفر شرکت‌کنندگان تطابق وجود دارد. میانگین امتیاز گلیسون در نمونه‌برداری سوزنی 4/6 و در پروستاتکتومی رادیکال 7/1 بود که تفاوت آماری این دو معنادار بود. نتایج حاصله از مطالعه نشان داد که PSAD در نقاط 0/25 و 0/23 و 0/195 و 0/22 بیش‌ترین میزان حساسیت و ویژگی را در تمایز گروه با تطابق از گروه غیر مطابق دارا می‌باشد.

این مطالعه نشان داد که تطابق قابل‌توجهی بین درجه گلیسون نمونه‌برداری سوزنی پروستات و درجه گلیسون نمونه نهایی بافت حاصل از پروستاتکتومی پروستات، در محدوده PSAD بین 0/195 و 0/28 وجود دارد. به همین دلیل PSAD و درجه گلیسون متغیرهای قابل اعتمادی برای پیش‌بینی موارد عدم تطابق به‌حساب می‌آیند.