بررسی تاثیر عبور تجهیزات بازگشایی معابر بر تشدید خرابی روسازی آنها در امدادرسانی بحران سیلاب

با توجه به اینکه مناطق کویری کشور ما تجربه سیل های مخرب در فصول پاییز و زمستان را دارد و ماشین آلات سنگین ناچارند برای امور امدادرسانی و بازسازی به مناطق سیل زده تردد نمایند، نیاز به جاد ه های مواصلاتی دارند. در این شرایط موضوع اثر بارگذاری ماشین آلات ساختمانی بر خرابی روسازی با لا یه های اشباع شده در اثر سیل مورد توجه قرار می گیرد.

در این پژوهش برای مدلسازی نرم افزارEverstress  به کارگرفته شده است و برای خاک بستر از ماسه ریز با سه درصد رطوبت متفاوت استفاده شده است، زیرا خاک شهرهای کویری، خاک ماسه است که در روان گرایی نسبت به رطوبت حساس تر از سایر خاک ها می باشند. همچنین در مدلسازی از 4 نوع لودر استفاده شد، زیرا در شرایط سیل این ماشین ها بیشترین کاربرد را دارند. برای بررسی این موضوع دو پارامتر ماکزیمم کرنش افقی زیر آسفالت و کرنش قایم روی خاک بستر در نظر گرفته شده است.

با افزایش درصد رطوبت خاک بستر و کاهش CBR، مقادیر کرنش قایم روی خاک بستر افزایش و کرنش افقی زیر لایه آسفالت کاهش می یابد. برای مثال، لودر  LT953 با افزایش رطوبت و کاهش CBR، از 50 به 25 مقدار، کرنش قایم 286 افزایش و کرنش افقی 9/20 کاهش یافته و با افزایش وزن لودر ها، کرنش قایم افزایش و کرنش افقی کاهش می یابد.

استفاده از تجهیزات امدادرسانی متناسب با وضعیت زیرساخت موجود، بدین جهت توجیه می شود که از ماشین آلات با وزن چرخ و وزن کل کمتری در معابر، با زیرسازی ضعیف تر استفاده شود، زیرا طبق نتایج با افزایش رطوبت خاک بستر و روسازی ضعیف شده و قدرت تحمل بار آن کاهش می یابد و تردد ماشین آلات سنگین باعث تخریب روسازی می شود. استفاده از مصالح مناسب و تقویت بستر مسیر معابر شهری و دسترسی در هنگام ساخت برای کاهش اثر تخریب مخاطرات طبیعی نیز می تواند اقدام پیشگیرانه محسوب شود.