رده بندی نشانه شناختی «سوژه های تخیلی» در داستانهای کودک: از منظر نظریه آمیختگی مفهومی

لیکاف، استعاره های مفهومی را نگاشتی بین دو حوزه می داند. فوکونیه و ترنر، الگوی شبک ه ای آمیختگی مفهومی را جایگزین الگوی دوحوزه ای استعاره مفهومی، نمودند. به باور آن ها این الگو، نخست، علاوه بر جنبه های استعاری درک آنی، جنبه های غیر استعاری را هم می تواند تبیین کند. دوم اینکه، مشتمل بر دو حوزه درون داد و نگاشت بین آن ها و همچنین فضای فراگیر و فضای آمیخته است. فضای آمیخته، فضایی است که از آمیزش ذهنی دو یا چند فضای درون داد پدید می آید. فضای فراگیر، میانجی ارتباط فضاهای درون داد با فضای آمیخته است. به سبب ماهیت تخیلی فضای آمیخته، از رویکرد نظریه آمیختگی برای بررسی شخصیت های خیالی داستان های فانتزی، بهره گرفته شده است. منظور از سوژه، کنش گر یا کنش پذیری است که به عنوان قهرمان یا یکی از شخصیت های اصلی، در پیش برد پی رنگ داستان، نقش آفرینی می کند. هدف پژوهش پیش رو، رده بندی سوژه های تخیلی بر پایه دسته بندی نشانه شناختی پرس است. پرس، انواع نشانه را، از منظر نوع رابطه اش با ابژه، به سه گونه نمادین، شمایلی، نمایه ای گروه بندی کرده است. در همین راستا، این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیلی- توصیفی بر آن است تا علاوه بر درآمیختن دو نظریه نشانه شناسی و آمیختگی مفهومی، چگونگی شکل گیری سوژه های تخیلی در داستان های کودک را از جنبه شناختی مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش، برای نخستین بار از نشانه شناسی برای بررسی فضاهای آمیخته و رده بندی سوژه های فانتزی بهره می گیرد. از دستاوردهای کاربردی پژوهش، ایده بخشی به نویسندگان برای سوژه آفرینی و آسان سازی آموزش شگردهای فانتزی نویسی برای کارگاه های نویسندگی خلاق است. در سطح نظری، نیز ضمن دسته بندی شناختی سوژه های تخیلی، تمهیدات نوینی را در اختیار نقد تطبیقی قرار می دهد.