ارزیابی پتانسیل سرم های اتولوگ و آلوژنیک موشی در مقایسه با سرم های جنین گاوی و آلبومین گاوی بر بلوغ تخمک و لقاح آزمایشگاهی در موش نژاد NMRI

سرم ها ترکیب پیچیده ای از فاکتورهای رشد، پروتئین ها و... هستند که ممکن است بر بلوغ تخمک و لقاح تاثیر بگذارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر سرم های مختلف بر بلوغ تخمک و لقاح آزمایشگاهی موش نژاد NMRI است.

در این پژوهش آزمایشگاهی، بلوغ اووسیت های موش در محیط α-MEM با درصدهای 0 تا 20 از سرم های آلوژنیک و اتولوگ موشی، جنین گاوی (FBS) و آلبومین سرم گاوی (BSA)، پس از 14 تا 18 ساعت انکوباسیون، بررسی گردید. سپس اووسیت هایی که به مرحله MII رسیدند، با اسپرم ظرفیت یافته دارای درصدهای 0 تا 20 از سرم های مختلف لقاح داده شدند و میزان لقاح ارزیابی گردید.

میزان بلوغ آزمایشگاهی و لقاح، با افزودن سرم به محیط کشت در همه گروه ها به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). در اووسیت های فاقد سلول های کومولوسی (Dos) در FBS 10 درصد (80 درصد) و اووسیت های دارای سلول های کومولوسی (COCs) در BSA 5 درصد (98 درصد) بیشترین میزان بلوغ مشاهده شد (0/001>P). همچنین اووسیت های DOs در BSA 5 درصد و اووسیت های COCs در گروه سرم آلوژنیک 15 درصد (به ترتیب 75 و 77 درصد)، بیشترین میزان لقاح را داشتند (0/001>P).

اگرچه BSA و FBS در مقایسه با سرم های آلوژنیک و اتولوگ موشی در فرآیند بلوغ تخمک نتایج بهتری داشتند، اما نتایج لقاح در تخمک های دارای کومولوس، بیانگر ظرفیت بالای سرم آلوژنیک در این فرآیند است. بنابراین، استفاده از سرم آلوژنیک می تواند جایگزین مناسب سرم های حیوانی، جهت انجام لقاح آزمایشگاهی باشد تا بخشی از چالش های درمان ناباروری کاهش یابد.