اثر مهاری پروبیوتیک E. coli Nissle1917 روی رشد سویه های بالینی جدا شده از بیمار و سویه استاندارد سودوموناس آئروژینوزا

سودوموناس آیروژینوزا یک عامل بیماری زای پراهمیت است که می تواند منجر به عفونت های جدی شود. به دلیل وجود مقاومت های آنتی بیوتیکی که در میان باکتری ها رایج می باشد، یافت یک عامل درمانی جدید می تواند ما را قادر به غلبه بر این مشکل نماید. براساس مطالعات قبلی، فرض ما بر این است که سویه های پروبیوتیک باید دارای اثرات حفاظتی علیه باکتری های پاتوژن و یا فرصت طلب از طریق مکانیسم های مختلف باشند. هدف اصلی از مطالعه حاضر ارزیابی اثر E. coli Nissle1917 به عنوان یک پروبیوتیک بر روی سویه های سودوموناس آیروژینوزا است.

در مطالعه تجربی حاضر، به منظور ارزیابی اثر E. coli Nissle197 بر روی سویه های بالینی سودوموناس آیروژینوزا از تکنیک های MIC و دیسک دیفیوژن استفاده شد و اثر فعالیت میکروبی سویه پروبیوتیک پس از 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج مطالعه نشان داد که بالاترین غلظت از سویه E. coli Nissle1917 دارای بهترین فعالیت ضد میکروبی بر علیه سویه های بالینی و استاندارد سودوموناس آیروژینوزا را پس از 24 ساعت دارا می باشد.

استفاده از باکتری های پروبیوتیک دارای اثرات مثبتی در جنبه های پزشکی است، به خصوص به علت بروز مسیرهای مقاومت های آنتی بیوتیکی بیشماری که باکتری ها به آن دستیابی پیدا می کنند. بنابراین، با توجه به فقدان آنتی بیوتیک مناسب برای بسیاری از عفونت ها، پروبیوتیک ها می توانند جهت کنترل عفونت ها کمک کننده باشند. غلظت های مختلف از یک پروبیوتیک می تواند مهارکننده رشد باکتری پاتوژن باشد