مروری بر اثرات تمرین تناوبی با شدت بالا بر هورمون های مرتبط با چاقی

چاقی یکی از مشکلات سلامتی حال حاضر دنیا بوده و شیوع آن در حال گسترش می باشد. در سال های اخیر با گسترش چاقی و عوارض سوخت و سازی ناشی از چاقی، توجه علمی زیادی به بافت چربی شده است. امروزه بافت چربی به عنوان بافتی ساکن و صرفا ذخیره کننده انرژی در نظر گرفته نمی شود، بلکه به لحاظ سوخت و سازی، بافتی فعال است. همانند سیستم غدد، بافت های سوخت و سازی، عوامل ترشحی مختلفی را ترشح میکنند که عملکردهای اتوکراین، پاراکراین و اندوکراین بسته به محیط خارج سلولی، دارند. عوامل محیطی مانند رژیم غذایی، فعالیت جسمانی، وضعیت سوخت و سازی از علل اصلی اضافه وزن و چاقی محسوب می شوند و به نوبه خود تحت تاثیر ویژگی های ژنتیکی نیز قرار دارند. بعنوان یک قانون کلی، چربی مازاد در بدن در نتیجه عدم تعادل طولانی مدت بین دریافت انرژی و هزینه انرژی مصرفی حاصل میشود. انتخاب مناسب تمرینات بدنی، عاملی مهم در تغییر شیوه زندگی کودکان و نوجوانان چاق و شاخصی موثر در کنترل و درمان چاقی محسوب می شود.

فعالیت بدنی موجب ایجاد یک تعادل منفی در انرژی می شود، این رویداد به دلیل افزایش مصرف انرژی است. پژوهش های اخیر نشان می دهد تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، یک وضعیت بی اشتهایی زودگذر ایجاد می کند که برای مدت کمی پس از فعالیت ورزشی احساس گرسنگی را به تعویق می اندازد، اما این اثر کوتاه مدت است. از سوی دیگر HIIT در تغییر انرژی مصرفی از طریق تغییر در سیگنال های گرسنگی و اشتهایی و همچنین پپتیدهای تنظیمی در سطوح سیگنال های کوتاه تا بلند مدت افراد چاق نقش دارد، از در این مقاله مروری اثر بخشی HIIT در افراد چاق گزارش شده است.