بررسی اثرات مکمل سولفات آهن و دوره مصرف بر عملکرد رشد، صفات لاشه و فراسنجه های هماتولوژی جوجه های گوشتی

عنصر آهن نقش کلیدی را در بسیاری از فرآیندهای متابولیکی بدن ایفاء می کند و وجود آن در جیره غذایی دام و طیور در پیشگیری از عارضه فقر آهن ضروری است.

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات مکمل سولفات آهن در دوره های مختلف تغذیه ای بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های هماتولوژی جوجه های گوشتی بود.

در این تحقیق تعداد 450 قطعه جوجه گوشتی خروس یکروزه راس-308 در قالب یک آزمون فاکتوریل 3×3 در 9 گروه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل 3 سطح مکمل سولفات آهن (صفر، 40 و 80 میلی گرم) در 3 دوره تغذیه ای کل (1 تا 42 روزگی) دوره رشد و پایانی (11 تا 42 روزگی) و دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) بود.

نتایج نشان داد که مکمل سازی جیره پایه با 80 میلی گرم سولفات آهن در کل دوره (1 تا 42 روزگی) متوسط مصرف خوراک روزانه جوجه های گوشتی را بطور معنی داری (05/0>P) کاهش داد. همچنین استفاده از سولفات آهن به ترتیب در کل دوره و دوره های رشد و پایانی بازده عضله ران و سینه را بطور معنی داری افزایش داد (05/0>P). در مورد وزن نسبی چربی محوطه بطنی، استفاده از جیره شاهد بدون مکمل افزودنی و همچنین مکمل 40 میلی گرم بر کیلوگرم سولفات آهن در کل دوره آزمایش باعث کاهش معنی داری وزن نسبی چربی محوطه بطنی شد (001/0>P). همچنین استفاده از 40 و 80 میلی گرم مکمل سولفات آهن بطور معنی داری سطوح هموگلوبین، هماتوکریت (PCV)، میانگین حجم گلبولهای قرمز (MCV)، میانگین هموگلوبین در سلول (MCH)، آهن موجود در سرم و میزان کل ظرفیت اتصال به آهن (TIBC) سرم خون جوجه ها را بهبود بخشید (01/0>P).

نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مکمل سولفات آهن در سطوح 40 و 80 میلی گرم بر کیلوگرم جیره، تاثیر چشمگیری بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی نداشت، ولی با افزایش سطوح هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH، آهن سرم و کاهش میزان TIBC سرم، وضعیت هماتولوژی جوجه ها را بهبود بخشید.