بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با عملکرد نوآورانه با نقش میانجی تاب آوری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با عملکرد نوآورانه با نقش میانجی تاب آوری به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به تعداد 400 نفر بود که از این تعداد به روش غیر تصادفی در دسترس، تعداد 196 نفر برای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000)، عملکرد نوآورانه اسکندرزاده (1393) و تاب آوری کانر دیویدسون (2003) بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه رهبری تحول آفرین، عملکرد نوآورانه و تاب آوری به ترتیب 92/0، 91/0، 93/0 بدست آمد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد تاثیر مستقیم رهبری تحول آفرین بر عملکرد نوآورانه معنادار نبوده، اما به طور غیر مستقیم و از طریق تاب آوری تاثیر غیر مستقیم و معناداری بر عملکرد نوآورانه دارد و بنابراین تاب آوری رابطه میان رهبری تحول آفرین و عملکرد نوآورانه را به طور کامل میانجی گری می کند.