عکس العمل گیاه سنبل الطیب به کاربرد کودهای زیستی تحت تنش خشکی

مطالعه به منظور بررسی اثر ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و میکوریزا بر برخی صفات کمی و کیفی گیاه دارویی سنبل الطیب تحت تنش خشکی انجام گردید.  

  آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ارومیه، در سال های زراعی 95-94 و96-95 اجرا شد .فاکتورهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح آبیاری60، 90، 120 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی و تلقیح با کودهای زیستی در هشت سطح شامل: 1-شاهد (عدم تلقیح)،2-میکوریزا، 3-ازتوباکتر، 4-آزوسپیریلوم، 5- ترکیب ازتوباکتر و آزوسپیریلوم، 6- ترکیب ازتوباکتر و میکوریزا، 7- ترکیب آزوسپریلوم و میکوریزا، 8- ترکیب ازتوباکتر، میکوریزا و آزوسپیریلوم به عنوان عامل فرعی بودند.  

نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، طول ریشه، حجم ریشه، فسفر و پتاسیم ریشه کاهش و درصد اسید والرنیک افزایش یافت. کاربرد کودهای زیستی موجب افزایش کلیه صفات مورد مطالعه، به جز درصد اسید والرنیک شد.  

بر اساس نتایج این مطالعه با کاربرد کود های زیستی می توان اثرات تنش خشکی در گیاه سنبل الطیب را تعدیل و در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار بکار برد.