اثر تلقیح با باکتری های محرک رشد و قارچ شبه میکوریز بر برخی صفات رشدی و عملکرد اسانس بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) تحت تنش کم آبی

بررسی اثر تلقیح با باکتری های محرک رشد و قارچ شبه میکوریز تحت تنش کم آبی بر برخی صفات رشدی و عملکرد اسانس بادرشبو از اهداف مهم این پژوهش می باشد.  

مواد و روش ها: 

آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1396در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد.  عامل اول تنش کم آبی بر اساس ظرفیت مزرعه ای در چهار سطح شامل شاهد بدون تنش کم آبی (100-85 درصد ظرفیت زراعی)، 85-70 درصد ظرفیت زراعی، 70-55 درصد ظرفیت زراعی، 55-40 درصد ظرفیت زراعی و عامل دوم تلقیح بادرشبو با میکروارگانیسم های مختلف شامل اینتروباکتر، سودوموناس، آگروباکتریوم، قارچ شبه میکوریز و شاهد (عدم تلقیح) در نظر گرفته شد.  

یافته ها:

 نتایج آزمایش نشان داد که اثر تنش کم آبی و تیمار تلقیح بر تمام صفات مورفولوژیکی بادرشبو معنی دار بود. با افزایش تنش کم آبی ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، طول سرشاخه اصلی، تعداد چرخه گل در ساقه اصلی، درصد و عملکرد اسانس به طور معنی داری کاهش یافتند. بالاترین عملکرد خشک سرشاخه گل دار (41/2 گرم در گلدان) تحت تیمار بادرشبو با انتروباکتر بدست آمد. بیشترین عملکرد پیکره رویشی (59  گرم در گلدان)، درصد اسانس (32/0 درصد) و عملکرد اسانس (19/0 گرم در گلدان) تحت تیمار تلقیح با آگروباکتریوم حاصل شد.  

نتیجه گیری: 

به طور کلی تیمارهای تلقیح با قارچ شبه میکوریز و آگروباکتریوم، از نظر صفات عملکرد پیکره رویشی و عملکرد اسانس در شرایط تنش متوسط کم آبی (70-55 درصد ظرفیت زراعی) بهتر عمل کرده و می توانند به عنوان تیمارهایی برای کاهش کابرد کودهای شیمیایی در تولید پایدار بادرشبو توصیه شوند.