تاثیر تغذیه برگی سولفات پتاسیم و سولفات روی بر مقاومت به سرمای جوانه های انگور (vitis vinifera L.) رقم بیدانه قرمز

سرمازدگی زمستانه تاک ها یکی از مشکلات اساسی تاک داران در مناطق سردسیر می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تغذیه ی برگی سولفات پتاسیم و سولفات روی بر مقاومت به سرمای زمستانه جوانه های انگور رقم بیدانه قرمز اجرا شد.   بدین منظور سولفات پتاسیم در سه غلظت (0 ، 5 و 10 گرم در لیتر) و سولفات روی در چهار غلظت (0 ، 5/0 ، 1 و 2 گرم در لیتر) و تیمارهای ترکیبی طی فصل رشد در چهار نوبت روی تاک های یک باغ تجاری محلول پاشی شدند. صفات اندازه گیری شده شامل تعیین LT50 بر اساس نشت الکترولیت و آزمون تترازولیوم، قندهای محلول، میزان پرولین و محتوای آب نسبی جوانه ها بود.    نتایج نشان داد که پایین ترین دمای کشنده (LT50) بر اساس دو روش ارزیابی، نشت الکترولیتی و آزمون تترازولیوم در تیمارهای شاهد به ترتیب5/16-و 5/15- (درجه سانتی گراد)  بودند در حالی که در تیمار محلول پاشی 10 گرم در لیتر سولفات پتاسیم همراه با 2 گرم در لیتر سولفات روی به ترتیب -  و 3/19- (درجه سانتی گراد)  بودند. همچنین بیشترین مقدار کربوهیدرات های محلول و میزان پرولین در تیمار 10 گرم در لیتر سولفات پتاسیم و 2 گرم در لیتر سولفات روی بدست آمد، کم ترین محتوای نسبی آب جوانه ها در تیمار 10 گرم در لیتر سولفات پتاسیم و 2 گرم در لیتر سولفات روی به تنهایی مشاهده شد. تغییرات بیوشیمیایی مشاهده شده در این پژوهش با کاهش LT50 مرتبط بود.   به نظر می رسد محلول پاشی برگی تاک با سولفات پتاسیم و سولفات روی می تواند تحمل به خسارت سرمای زمستانی را در رقم بیدانه قرمز بیشتر نماید.