بررسی نقش دلبستگی ایمن در پیش بینی نیات تجربی گردشگران در سفر به مقاصد گردشگری در دوران شیوع ویروس کووید-19

صنعت گردشگری از دیرباز به عنوان یکی از آسیب پذیرترین صنایع در مواجه با انواع بحران ها شناخته شده است. در این میان، بحران های مرتبط با سلامتی مانند همه گیری ها می توانند به طور مستقیم تاثیر منفی بر صنعت گردشگری بگذارند. ازاین رو، هدف از  پژوهش حاضر بررسی روابط بین ابعاد دلبستگی ایمن ، ابعاد هم خلقی تجربی و نیات تجربی آتی در میان گردشگرانی است که در دوران شیوع ویروس کووید-19 به مقاصد گردشگری سفر کرده اند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، نمونه ای از 248 گردشگری که در دوران شیوع ویروس کووید-19 به مقاصد گردشگری سفر کرده اند به روش در دسترس انتخاب شد و با استفاده از پرسشنامه آنلاین که در شبکه های اجتماعی مرتبط با گردشگری توزیع شد نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام شد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی، شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی و به لحاظ بررسی روابط بین متغیرها، همبستگی با تاکید بر مدل سازی معادلات ساختاری است. نتایج آزمون فرضیه ها با به کارگیری نرم افزارهای SPSS وSmart PLS 3.0  حاکی از آن است که دلبستگی ایمن تاثیر مثبتی بر اعتماد تجربی گردشگران دارد. درعین حال، اعتماد تجربی بر تعهد تجربی و ارتباط تجربی گردشگر با مقصد تاثیر می گذارد. درنهایت نتایج نشان داد که تعهد تجربی مهم ترین پیشایند نیات تجربی گردشگران در آینده است. این یافته ها  به متصدیان گردشگری در توسعه و اجرای راهبردهای خدماتی مبتنی بر بازار برای افزایش دلبستگی ایمن و هم خلقی تجربی به منظور توانمند کردن گردشگران جهت داشتن نیاتی در آینده برای تجربه مقصد در طول شیوع بیماری کووید-19 کمک می کند