مدیریت پروژه های زیرساختی در سازمانها و شرکتهای عمرانی جهت کاهش تاخیرات بلندمدت

تاخیرات در پروژه های عمرانی و زیرساختی و شناسایی عوامل منجر به تاخیر و سپس مدیریت آنها یک مزیت رقابتی برای سازمانها و شرکتهای عمرانی است. پروژه های زیرساختی حمل ونقل مانند قطار شهری (مترو) در نظام اقتصادی و پیشرفت کشور از اهمیت بالایی برخوردار است. هرساله بخش عمده ای از درآمدهای ملی کشور ما صرف سرمایه گذاری در پروژه های عمرانی و امور زیربنایی میشود. مدیریت پروژه های عمرانی به دلیل پیچیدگی و وابستگی بین فعالیتها نیاز به برنامه ریزی و مدیریت سازمانی دقیق دارند. مدیریت پروژه های عمرانی نیاز به دانش مدیریت مدرن و همچنین درک فرآیند طراحی و ساخت دارد هدف این مطالعه شناسایی تاخیرهای مدیریتی ناشی از عدم هماهنگی بین سازمانها و عوامل پروژه (کارفرما، پیمانکار و مشاور) در مطالعه موردی قطار شهری اصفهان(مترو) است. طبق یافته های این پژوهش، عوامل تاخیرات سازمانی و شرکتی شناسایی شده در ده گروه، عوامل مالی، سیاسی، نیروی انسانی، تصمیمهای مدیریتی، ضعف پیمانکار، ضعف مهندس مشاور، عوامل قراردادی، برنامه ریزی و کنترل پروژه، ماشین آلات و عوامل قانونی تقسیم شد. در مرحله بعدی عوامل و فاکتورهای تاثیرگذار شناسایی شده مورد تحلیل آماری قرار گرفت و همچنین نحوه ارتباط دو به دو بین دسته ها مشخص گردید و درنهایت راهکارهای مدیریتی برای سازمانها و شرکتها جهت برونرفت از آن پیشنهاد شد