بررسی رابطه نامتقارن بی ثباتی مالی، سیاست پولی، و رشد اقتصادی در ایران

در مطالعه حاضر، به بررسی آثار نامتقارن تکانه های بی ثباتی مالی در رشد اقتصادی و تکانه های سیاست پولی در بی ثباتی مالی در ایران با استفاده از رهیافت الگوی خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی غیرخطی (NARDL) طی دوره 1370:2-1395:3 پرداخته شده است. بدین منظور سه مدل برآورد شده است که در مدل اول به بررسی آثار نامتقارن تکانه های بی ثباتی مالی در رشد اقتصادی و در دو مدل بعدی آثار نامتقارن تکانه های سیاست پولی بررسی شده است. نتایج مدل اول نشان می دهد که تکانه مثبت بی ثباتی مالی اثر منفی و تکانه منفی بی ثباتی مالی اثر مثبت در رشد اقتصادی دارد. در مدل دوم هم نتایج نشان می دهد که تکانه مثبت نرخ بهره اثر منفی و تکانه منفی نرخ بهره اثر مثبت بر بی ثباتی مالی دارد. نتایج مدل سوم هم بیان می کند که تکانه مثبت رشد نقدینگی اثر مثبت و تکانه منفی رشد نقدینگی اثر منفی در بی ثباتی مالی دارد. در نهایت، نتایج نشان می دهد که نرخ ارز و مخارج دولت اثر مثبت و معنادار و رشد اقتصادی اثر منفی و معنادار در بی ثباتی مالی دارد. با توجه به نتایج، اثر مخارج دولت در بی ثباتی مالی در دو مدل دوم و سوم متفاوت است که دلیل آن به کار بردن ابزار سیاست پولی متفاوت در دو مدل است؛ بنابراین، اثر مخارج دولت در بی ثباتی مالی بسته به نوع سیاست پولی می تواند متفاوت باشد. همچنین، نتایج آزمون والد هم نشان می دهد که اثر تکانه های بی ثباتی مالی در رشد اقتصادی و اثر تکانه های نرخ بهره در بی ثباتی مالی هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت نامتقارن است. همچنین، اثر تکانه های رشد نقدینگی در بی ثباتی مالی در کوتاه مدت نامتقارن اما در بلندمدت متقارن است.