برآورد میزان همخونی و پس روی ناشی از آن بر صفات اقتصادی مرغ های بومی اصلاح شده شمال ایران

کنترل همخونی در ایستگاه های اصلاح نژاد مرغ بومی به دلیل بسته بودن جمعیت، از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین جلوگیری از پسروی ناشی از همخونی در این ایستگاه ها، یک استراتژی بنیادی در راستای افزایش بهره وری به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر برآورد مقدار ضریب همخونی و تاثیر پسروی ناشی از آن بر صفات اقتصادی مهم در مرغ های بومی مازندران بود. در این تحقیق از داده های که طی سال های 1369 تا 1397 (26 نسل) در ایستگاه اصلاح نژادی مرغ بومی مازندران جمع آوری شده بودند، استفاده شد. ضریب همخونی هر فرد با استفاده از نرم افزار CFC و پارامترهای ژنتیکی با نرم افزار WOMBAT برآورد شدند. نتایج تجزیه و تحلیل شجره نشان داد که 59075 پرنده همخون (73 درصد) بودند. میانگین ضریب همخونی فردی و مادری به ترتیب 3/4 و 6/3 درصد برآورد شدند. پسروی ناشی از همخونی به ازای یک درصد افزایش همخونی پرندگان برای صفات وزن بدن در 1 روزگی، 8 و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی، وزن بلوغ جنسی، تعداد تخم مرغ (در 12 هفته اول تولید)، میانگین وزن تخم مرغ (در هفته 30،28 و 32) و وزن اولین تخم مرغ به ترتیب 02/0، 32/1- ، 04/2-، 31/0، 11/0-، 18/0-، 03/0- و 03/0 بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که در جمعیت بسته ایستگاه مرغ بومی مازندران، به دلیل آمیزش های کنترل شده میزان همخونی پایین بود. در این جمعیت ها، نبود پرنده غیرهمخون تقریبا غیرممکن می باشد، اما میتوان با انجام آمیزش های کنترل شده در جهت کاهش اثرات احتمالی نامطلوب ناشی از همخونی اقدام کرد.