عملکرد، فراسنجه های خونی و متابولیسم شکمبه در میش های مصرف کننده منابع مختلف نشاسته و اسیدهای چرب در دوره انتقال

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر منبع نشاسته و نوع مکمل چربی بر عملکرد، فراسنجه های خونی و خصوصیات تخمیر شکمبه ای در دوره انتقال میش های قزل بود. بدین منظور، آزمایشی با استفاده از 20 راس میش آبستن نژاد قزل با میانگین 3 سال سن و میانگین وزن بدن 2/2±65 کیلوگرم از 30 روز قبل از زایش تا 30 روز پس از زایش، در قالب یک طرح کاملا تصادفی و با روش فاکتوریل 2×2 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره بر پایه ذرت + اسیدهای چرب اشباع، 2) جیره بر پایه ذرت + اسیدهای چرب غیراشباع محافظت شده در شکمبه، 3)جیره بر پایه جو + اسیدهای چرب اشباع، 4) جیره بر پایه جو + اسیدهای چرب غیراشباع محافظت شده در شکمبه بودند. نتایج نشان داد که در قبل از زایش، مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه میش ها تحت تاثیر منبع نشاسته و نوع مکمل چربی و اثرات متقابل آنها قرار نگرفته است (05/0< p). در بعد از زایش اثر منبع نشاسته و منبع اسیدهای چرب بر تغییرات وزن میش ها معنی دار بود (05/0>P). قبل از زایش میزان NEFA در تیمار حاوی دانه جو و اسیدهای چرب اشباع به طور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). غلظت اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه، ازت آمونیاکی و تعداد پروتوزوا تحت تاثیر اثرات متقابل منابع نشاسته و اسیدهای چرب فرار قرار گرفت ولی pH مایع شکمبه تفاوت معنی دار نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد که منابع مختلف نشاسته و اسیدهای چرب بصورت متقابل می توانند متابولیسم دوره انتقال میش ها را تحت تاثیر قرار بدهد.