پاسخ ایمنی و فعالیت های آنزیمی جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی به داروی نیتروگلیسیرین

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن داروی آهسته رهش نیتروگلیسرین بر جلوگیری از بروز سندرم آسیت در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر در سن هفت روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گروه شاهد مثبت (بدون القاء آسیت و بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین) 2- گروه شاهد منفی (القاء آسیت بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین، تیمارهای 3، 4 و 5 به ترتیب شامل القاء آسیت به همراه 5، 10 و 20 میلی گرم در کیلوگرم جیره از داروی نیتروگلیسیرین بودند. برای القای تنش سرمایی، از سن 15 تا 42 روزگی، دمای سالن در حد 15 درجه سانتی گراد، ثابت نگه داشته شد. پاسخ های ایمنی خونی و سلولی و همچنین غلظت آنزیم های سرم خون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که تنش سرمایی منجر به کاهش معنی دار وزن نسبی طحال و تیموس شد (05/0>P) ولی اثری بر وزن نسبی غده بورس فابریسیوس نداشت. استفاده از داروی نیتروگلیسیرین منجر به افزایش معنی دار وزن نسبی طحال و تیموس شد (05/0>P). پاسخ ایمنوگلوبولین M و حساسیت بازوفیلی پوستی در نتیجه تنش سرمایی، کاهش و استفاده از نیتروگلیسیرین بطور معنی داری آنها را افزایش داد (05/0>P). غلظت آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در نتیجه تنش سرمایی، افزایش یافت و استفاده از غلظت 20 میلی گرم در کیلوگرم نیتروگلیسیرین در جیره، مقادیر آنها را بطور معنی داری کاهش داد (05/0>P). شاخص پراکسیداسیون لیپید در نتیجه استفاده از نیتروگلیسیرین بطور متمایل به معنی داری (06/0=P) بهبود یافت.