ارزیابی تاثیر محلول پاشی پلی آمین ها بر رشد، ویژگی های میوه و عملکرد درختان پسته (Pistacia vera L.) رقم اکبری

کاهش عملکرد پسته ارتباط نزدیکی با اختلالات میوه و تنش های مختلف محیطی دارد. پلی آمین ها گروهی از تنظیم کننده های رشد گیاهی هستند که تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه گل و میوه در برابر تنش ها دارند. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پلی آمین ها در شرایط کم آبی محل آزمایش بر صفات رویشی، ویژگی های میوه و عملکرد درختان پرمحصول و کم محصول پسته رقم اکبری بود. برای این منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در زمان بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار شامل محلولپاشی پلی آمین های پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در غلظت های صفر (شاهد)، 1/0 و 1 میلی مولار در دو مرحله زمانی تمام گل و دو هفته بعد از تمام گل در منطقه فیض آباد مه ولات استان خراسان رضوی در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی پلی آمین ها در درختان کم محصول با وجود کاهش درصد پوکی تاثیر معنی داری بر عملکرد پسته نداشت. با این وجود در درختان پرمحصول، کاربرد این تنظیم کننده ها به ویژه پوترسین سبب کاهش ریزش میوه و افزایش شاخص سبزینگی، تعداد دانه در خوشه و عملکرد در مقایسه با شاهد شد. با توجه به نتایج همبستگی، تاثیر مثبت پلی آمین ها بر بهبود عملکرد در درختان پرمحصول عمدتا به دلیل جلوگیری از ریزش میوه و افزایش تعداد دانه در خوشه بود. به طوری که میزان تولید در شاخه در تیمارهای پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین در غلظت 1/0 میلی مولار به ترتیب 2/46، 6/14 و 2/15 درصد و در غلظت 1 میلی مولار به ترتیب 7/38، 7/24 و 9/19 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داشت. همچنین محلولپاشی پلی آمین پوترسین دو هفته بعد از تمام گل نتایج بهتری در افزایش طول شاخه در درختان پرمحصول نشان داد. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان می دهد که محلول پاشی پوترسین در مقایسه با اسپرمین و اسپرمیدین در شرایط کم آبی می تواند بر بهبود صفات رویشی و زایشی و در نتیجه عملکرد درختان پسته رقم اکبری موثرتر باشد.