مدل سازی دماهای کاردینال و رفتار جوانه زنی بذرهای انجیلی (Parrotia persica C.A. Meyer) تحت تاثیر دما و تیمارهای رفع خفتگی

اطلاعات درباره جوانه زنی و خفتگی بذرهای انجیلی بسیار محدود است. هیچ گزارشی از دماهای کاردینال و نوع خفتگی این بذرها وجود ندارد. هدف این پژوهش، تعیین نوع خفتگی و دماهای کاردینال و نیز یافتن بهترین راه غلبه بر خفتگی در انجیلی بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال 1397 انجام گرفت. به منظور بررسی تاثیر پس رسی بر رفع خفتگی و نیز جوانه زنی، آزمون جوانه زنی بذرهای انجیلی تحت چهار تیمار مختلف (شاهد یا آب مقطر، اسید جیبرلیک (100 میلی گرم در لیتر)، ملاتونین با غلظت های 50 و 100 میکرومولار) صورت گرفت. پس از جمع آوری بذرها، آزمون جوانه زنی در دماهای 5، 10، 20 و 30 درجه سانتی گراد انجام گرفت و نیز تیمار اسید جیبرلیک با غلظت 100 میلی گرم در لیتر تهیه و به پتری دیش ها اضافه شد و درصد و سرعت جوانه زنی بذرها به مدت 26 روز ثبت شد. نتایج نشان داد که بذرهای بالغ تازه برداشت شده انجیلی دارای خفتگی شرطی اند و در دامنه محدودی جوانه می زنند. دمای پایه و سقف برای بذرهای بالغ تازه برداشت شده به ترتیب 5 و 20 درجه سانتی گراد بود. اعمال تیمار پس رسی و اسید جیبرلیک موجب افزایش درصد جوانه زنی و نیز دامنه دمایی شد. در بین تیمارها، بذرهای پس رسی شده و تیمارشده با اسید جیبرلیک بیشترین درصد جوانه زنی، و بذرهای شاهد و ملاتونین 50 میکرومولار کمترین درصد جوانه زنی را داشتند.