تاثیر نوع و ضخامت لایه مغزی در خواص مکانیکی و هدایت حرارتی پانل عایق ساختمانی ساخته شده با تخته تراشه جهت دار صنوبر

یکی از مباحث مهم در ساختمان، صرفه جویی انرژی همراه با تامین مقاومت کافی در کل سازه است. در این زمینه، پانل های عایق ساختمانی به دلیل مزیت هایی مانند سازه های مستحکم، عایق بودن، صرفه جویی اقتصادی در ساخت و حفظ انرژی، همواره گزینه مناسبی به شمار می روند. هدف این تحقیق، بررسی خواص مکانیکی و هدایت حرارتی پانل های عایق ساختمانی ساخته شده با لایه رویی تخته تراشه جهت دار صنوبر و دو نوع لایه مغزی پلی استایرن منبسط شده و هوا (بدون لایه مغزی) با دو ضخامت لایه مغزی 2 و 4 سانتی متر است. تخته تراشه جهت دار با توجیه دستی تراشه های صنوبر به صورت سه لایه عمود بر هم و با استفاده از چسب فنل فرمالدهید ساخته شد. در ادامه پانل های عایق ساختمانی ساخته شدند و برای کلاف دورتادور لایه مغزی پانل ها از چوب ماسیو استفاده شد. در ادامه پانل های عایق ساختمانی و نمونه های آزمونی در ابعاد استاندارد تهیه شد و آزمون های خمشی، فشار موازی الیاف، مقاومت انفصالی خط چسب و هدایت حرارتی انجام گرفت. تحلیل آماری و نتایج نشان داد که با تغییر نوع لایه مغزی هوا به پلی استایرن، همه مقاومت های مکانیکی پانل عایق ساختمانی افزایش یافتند. افزایش ضخامت لایه مغزی نیز تاثیر مثبتی بر خواص مکانیکی پانل عایق ساختمانی داشت. به علاوه، نتایج نشان داد که نوع لایه مغزی در ضریب هدایت حرارتی تفاوت معنی داری نداشت، اما افزایش ضخامت لایه مغزی ممکن است تاثیر مثبتی در کاهش ضریب هدایت حرارتی در هر دو پانل با لایه مغزی هوا و پلی استایرن داشته باشد.