بهینه سازی روشنی و مقاومت های مکانیکی خمیرکاغذ جوهرزدایی شده تیشو با استفاده از پلیمرهای طبیعی پروتئین سویا ایزوله و کیتوزان با روش سطح پاسخ

مقاومت های مکانیکی کمتر کاغذ بازیافتی به واسطه ماهیت الیاف به کاررفته در تولید آنهاست. برای جبران کاهش مقاومت های کاغذ بازیافتی حاصل از الیاف بازیافتی و بهبود آنها از پلیمرهای مختلفی مانند نشاسته کاتیونی استفاده می شود. امروزه تمایل جهانی، استفاده از مواد طبیعی و تجدیدپذیر است. در این تحقیق، از دو پلیمر نوع طبیعی شامل کیتوزان و پروتئین سویا به همراه گلوتارآلدهید به عنوان پیوند دهنده عرضی برای بهینه سازی خواص مقاومتی کاغذهای تیشو حاصل از الیاف جوهرزدایی شده استفاده شد. هنگام تهیه کاغذهای دست ساز، به ترتیب محلول های کیتوزان به مقدار 0 تا 2 درصد، سپس گلوتارآلدهید به مقدار 2 تا 6 درصد و در نهایت پروتئین سویا به مقدار 1 تا 3 درصد برحسب وزن خشک کاغذ به سوسپانسیون خمیرکاغذ اضافه شد. پس از ساخت کاغذها، خواص آنها با روش های استاندارد اندازه گیری و نتایج با استفاده از نرم افزار Design Expert.10 و روش سطح پاسخ (RSM) مدل سازی شد. نتایج و مدل های حاصل از نرم افزار نشان داد که این مواد، اثرهای مستقل و متقابل دارند و با افزودن آنها درجه روشنی کاغذ دست ساز نسبت به نمونه شاهد تفاوت معنی داری می یابد. افزودن محلول کیتوزان، پروتئین سویا و گلوتارآلدهید سبب افزایش شاخص مقاومت کششی خشک و تر و شاخص مقاومت به پارگی شد (در حالت بهینه به ترتیب افزایش 145، 35 و 70 درصدی نسبت به نمونه شاهد) که این افزایش مقاومت ها در مقایسه با افزودنی های رایج مانند نشاسته کاتیونی بیشتر بود.