انگیزش اخلاقی از دیدگاه فخرالدین رازی

انگیزش اخلاقی، بحثی مهم در فرااخلاق است. سه مسئله ی اساسی آن عبارتند از: ماهیت انگیزش اخلاقی، ماهیت ارتباط بین داوری اخلاقی و انگیزش اخلاقی و ارتباط انگیزش اخلاقی و ماهیت اوصاف اخلاقی. آراء فخر کلامی و الهیاتی است و با نگاه فلسفه اخلاق معاصر، خوانشی امروزی از آنها ارایه می شود. فخر به ماهیت انگیزش اخلاقی، رویکرد شناخت گرایانه دارد و بر این باور است که باور برای ایجاد میل و تحریک به عمل لازم و کافی ست. طبق دیدگاه فخر، رویکرد شخصیت گرا مکمل رویکرد شناختی است. ماهیت ارتباط داوری اخلاقی و انگیزش، درون گرایی الغاءپذیر است یعنی رابطه ای ضروری اما لغوشدنی میان داوری و انگیزش اخلاقی برقرار است. تعالی گرایی او فارغ از نقدهای احتمالی بر آن، با نظریه ی انگیزش او سازگار است. از نظر او داوری های اخلاقی، باور هایی در مورد وجود متعالی ارزش ها در ذات خداوند هستند که با کمک عوامل پرورش دهنده ی شخصیت، ایجاد میل نموده، به انگیزش اخلاقی می انجامند.