بررسی عوامل موثر و موانع پیش روی همکاری های علمی بین المللی از دیدگاه اعضای هیات علمی حوزه پرستاری

برنامه ریزی صحیح در راستای کمک به افزایش همکاری های علمی و پیوستن متخصصان کشورمان به شبکه های علمی جهانی در حوزه پرستاری، موجبات ارتقای سطح این بخش از شاخه بهداشت و درمان را پدید خواهد آورد و به تبع آن موجبات افزایش سطح کمی و کیفی خدمات پرستاری در کشورمان را فراهم خواهد نمود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی عوامل و موانع بازدارنده همکاری های علمی بین المللی از دیدگاه اعضای هیات علمی پرستاری کشورمان می باشد.

مطالعه حاضر به لحاظ هدف ،کاربردی و به روش پیمایشی -توصیفی (مقطعی) در بهار و تابستان 1399 صورت گرفته است. جامعه آماری مطالعه حاضر 249 نفر از اعضای هیات علمی شاغل حوزه پرستاری بودند که اسامی آنها در سامانه علم سنجی وزارت بهداشت قابل مشاهده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که از 3 بخش، 9 زیر بخش و 91 سوال تشکیل شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمارهای توصیفی و استنباطی و از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده شد.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد که عوامل ارتباطی با میانگین 4/03 و عوامل فرایندی-ساختاری با میانگین3/87 به عنوان مهم ترین موانع پیش رو و همچنین مشوق های تاثیرگذار بر همکاری های علمی بین المللی افراد مورد بررسی شناخته شده است. "فراهم نبودن بسترها و کانال های ایجاد ارتباط علمی با پژوهشگران و همکاران خارجی" با میانگین (4/13) و "وجود سازگاری در شیوه کار، سبک نگارش و... میان افراد" با میانگین 3/98 به عنوان مهم ترین موانع و عوامل تاثیرگذار شناخته شده اند. 

 نتیجه گیری: 

بی شک تقویت مبادلات علمی، آموزشی و پژوهشی میان متخصصان حوزه پرستاری کشورمان با همتایان و همکاران خارجی شان شرایط را برای توسعه و پیشرفت علمی در حوزه مورد بررسی و به تبع آن پیشبرد اهداف نظام بهداشت و سلامت در کشورمان تقویت می کند و موجبات ارتقای سطح خدمات بهداشتی و پرستاری بهتری را فراهم خواهدکرد . بدین منظور برنامه ریزی و سیاست گذاری های دانشگاه ها، دانشکده ها و در راس آن وزارت بهداشت در راستای تقویت عوامل مشوق و موثر و همچنین از میان برداشتن موانع و چالش های پیش رو توصیه می شود.