بررسی جلوه های اغتراب در رمان «لیله الملیار» غاده السمان

اغتراب، یکی از عمده ترین مسایلی است که از گذشته تاکنون در ادب عربی مطرح بوده است. در عصر حاضر به علت تحولات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی که جوامع عربی شاهد آن هستند، اغتراب و مولفه های مربوط به آن، شکل تازه ای به خود گرفته است. غاده السمان‏ نویسنده و متفکر سوری در زمان حیاتش، شاهد استعمار و استبداد داخلی، در جوامع عربی بوده است؛ به همین دلیل اغتراب و مظاهر آن همچون دوری از وطن، سرخوردگی، بیگانگی از خود، انزوا، دوری از اجتماع و...، در آثارش به خوبی نمود یافته است. بر این اساس، جستار پیش رو درنظر دارد با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با هدف نشان دادن انواع اغتراب و واکنش نسبت به آن ها، به واکاوی پدیده اغتراب در رمان لیلهالملیار غاده السمان‏، بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که اغتراب در شخصیت‏ های این رمان به صورت اجتماعی، درونی، زمانی، مکانی و فرهنگی ظاهر شده است و واکنش های متفاوتی همچون تمرد، سازگاری یا عزلت نسبت به آن شکل گرفته است ضمن اینکه نویسنده برای بیان اغتراب از اموری همچون تکرار عبارت، تک گویی فردی، بازگشت به گذشته و... بهره جسته است.