بررسی تاثیر طب فشاری بر تهوع و استفراغ حین و پس از عمل بیماران سزارینی تحت بی حسی نخاعی در یکی از مراکز آموزشی درمانی شهر رشت

تهوع و استفراغ از بدترین عوارضی است که در طی دوره جراحی (قبل، حین و پس از عمل) اتفاق می افتد . داروهای مختلفی جهت تسکین علایم استفراغ و تهوع وجود دارند اما هر یک دارای عوارضی می باشند . طب فشاری از روش های غیر دارویی است که می تواند سبب کاهش تهوع و استفراغ گردد و هیچگونه اثرات جسمی منفی نیز از خود به جای نمی گذارد.

هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر طب فشاری بر تهوع و استفراغ حین و پس از عمل بیماران سزارینی تحت بی حسی نخاعی در یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشکده علوم پزشکی گیلان است که در سال 1381 انجام شده است .

این پژوهش یک مطالعه تجربی از نوع کار آزمایی بالینی است . نمونه ها متشکل از 54 زن حامله ای است که کاندید عمل جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی بودند . جهت دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه و چک لیست استفاده شد. به منظور مقایسه گروه ها از نظر مشخصات دموگرافیک ، سوابق و مشخصات جراحی و بی حسی از آزمون تی مستقل و آزمون کای دو و نیز به منظور مقایسه بروز تهوع و استفراغ بین گروه ها از آزمون کای دو ، من ویتنی، تی مستقل و فیشر استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان داد که بروز تهوع و استفراغ حین عمل در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل است . بدین ترتیب که در گروه آزمون 37٪ و در گروه کنترل 100٪ افراد دچار تهوع شده اند .همچنین میزان بروز استفراغ حین عمل در گروه آزمون 25/9 ٪و در گروه کنترل 85 / 2 ٪ بوده است (0 / 0001 >p) . همچنین مشخص شد که بروز تهوع تا یک ساعت پس از عمل در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بوده است ، بدین ترتیب که میزان بروز تهوع پس از عمل در گروه آزمون 18/ 5 ٪ و در گروه کنترل 55 / 6 ٪ بوده است (0/01>p). اما میزان بروز استفراغ تا یک ساعت پس از عمل در گروه ازمون 7/ 4 ٪ و در گروه کنترل 14/ 8 ٪ بوده است .

طبق این پژوهش طب فشاری در کاهش تهوع تا یک ساعت پس از عمل موثر است اما در وضعیت استفراغ پس از عمل موثر نمی باشد .